Sztuczne suszenie zielonek w specjalnych suszarniach pozwala najlepiej zachować wszystkie składniki pokarmowe znajdujące się w roślinach. Jest to jednak kosztowne, dlatego na susz przeznacza się tylko zielonki wysokowartościowe, zasobne w białko, we wczesnej fazie rozwoju, a więc wtedy, gdy są dobrze ulistnione i zawierają najwięcej składników pokarmowych. Wartość suszu zależy od jakości zielonki oraz od postępowania z nią przy suszeniu. Wartość pokarmowa nawet najlepszej zielonki może się zmniejszyć, jeśli wstępne więdnięcie przebiega niewłaściwie, podczas nieodpowiedniej pogody. Straty karotenu np. podczas 25-godzinnego więdnięcia mogą dochodzić do 50%, Szkodliwie wpływa także stosowanie nawet przez krótki czas zbyt wysokiej temperatury; następuje obniżenie strawności, straty witamin, a ponadto zwierzęta niechętnie jedzą przypalony susz. Jakość suszu ocenia się według przyjętego klucza i zalicza do jednego z trzech gatunków. Najwyższej jakości susz powinien mieć barwę jasno- łub ciemnozieloną i nie może w nim być przypalonych cząstek roślin, zawartość wody powinna wynosić 10?13%, piasku nie może być w nim więcej niż 1%. Zawartość białka powinna wynosić ponad 21%, a karotenu ? 240 mg w 1 kg. Włókna powinno być nie więcej niż 25%; ma to istotne znaczenie przy wprowadzaniu suszu do mieszanek paszowych dla drobiu i świń, a zwłaszcza dla kurcząt i prosiąt.