W obecnych czasach wielu przedsiębiorców nie wyobraża sobie prowadzenia działalności gospodarczej bez samochodu osobowego. Nie zawsze jednak wykorzystywany w tym celu pojazd musi być wprowadzony przez nas do środków trwałych firmy i podlegać amortyzacji.
Zobacz: Biuro Rachunkowe Szczecin
Podatkowa definicja środka trwałego zawiera warunki zgodnie z którymi podatnicy powinni określić czy używane przez nich składniki majątku podlegają amortyzacji. Dane składniki majątku przedsiębiorstwa uznajemy za środki trwałe, jeżeli łącznie spełniają poniższe przesłanki, a mianowicie:
– stanowią własność bądź współwłasność podatnika,
– zostały nabyte bądź wytworzone we własnym zakresie,
– w dniu ich przyjęcia do użytkowania są kompletne i zdatne do użytku,
– przewidywany okres ich użytkowania jest dłuższy niż 12 miesięcy,
– wykorzystywane są przez podatnika celem prowadzenia przez niego działalności gospodarczej,
– zostały oddane do używania na podstawie umowy cywilnoprawnej (najem, dzierżawa, leasing).
W przypadku gdy dla samochodu osobowego, wykorzystywanego na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, określimy okres używania krótszy niż rok, wówczas nie zaliczamy go do środków trwałych firmy a jednorazowo wartość jego księgujemy w koszty uzyskania przychodu. Wartość tą ustalamy biorąc pod uwagę cenę nabycia, niezależnie od tego, że samochód zakupiliśmy kilka lat przed przyjęciem go do użytkowania na potrzeby firmy.
