Okres Muromachi trwał od połowy czternastego wieku do połowy wieku szesnastego, a zatem ponad dwieście lat. Charakteryzował się on bogatym rozwojem sztuk plastycznych, które towarzyszyły architekturze. Znacznymi osiągnięciami tego okresu może się poszczycić również sztuka ogrodowa.
Powstał w tych czasach szereg nowości takich, jak chociażby tokonoma, czy engawa. W okresie Muromachi dom otaczano ogrodem, co wyrażało olbrzymie uwielbienie dla natury. Często deweloperzy komponowali ogród w stylu zen. Innymi charakterystycznymi elementami zielonego zakątka były kamienie i woda. Jeśli wody było brak, zastępował ją gruboziarnisty piasek.
Taki ogród służył medytacji, zatem bardzo często był on urządzany w charakterze minimalistycznym.
Architektura w tym okresie rozwijała się bardzo prężnie, co można bez trudu stwierdzić patrząc na wiele budynków wybudowanych w tamtych czasach.
Wyczerpałem temat okresu Muromachi. W następnych artykułach opisane zostaną kolejne okresy w historii kraju, gdzie kwitnie wiśnia.

POWIĄZANE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA